شنبه، خرداد ۱۲، ۱۳۸۶

جشنواره بین المللی فیلم و موسیقی در اسرائیل


جشنواره بین المللی فیلم و موسیقی امسال در شهر اشدود در اسرائیل برگزار شد. این جشنواره به نمايش فیلم هایی اختصاص داشت که به موضوع موسیقی میپرداختند. علاوه بر این درطی این جشنواره گروه های موسیقی بسياري از کشورهای مختلف وباسبک های گوناگون در تالار های زیبای مرکز هنر اشدود برنامه هاي موسیقی خود را ارائه دادند.

در این جشنواره چهل و هفت فیلم بلند و چندین فیلم مستند کوتاه از کشور های مختلف شركت كننده به نمایش گذاشته شد.
درباره جشنواره اینجا را ببینید
سه فیلم از ایران به روي پرده رفت كه باعث شكفتي بسيار ببيندگان و حضار در اين جشنواره شد
گمشده ای در عراق از بهمن قبادی

دف از بهمن قبادی

وفیلم مستند صوت( صداي ) سکوت از امیر حمز فیلمساز ایراني مقیم آلمان.


فیلم اميرحمز بسیار مورد توجه قرار گرفت. در گفتگوئی که با چند بيننده اسرائیلی حاضر در جشنواره داشتم دو نکته را مدام مطرح مي كردند و برایشان شگفت انگیز و غیر قابل درک بود ؛ شگفت انگیز به این خاطر که همانند مردم کشورهای دیگر گروه زیادی برایشان باور نکردنی است که با وجود حکومتی مذهبی و بنيادگرا كه در تمامي حوزه هاي خصوصي مردم دخالت مي كند چگونه جوانان جرأت تشکیل گروه های موسیقی زیر زمینی را دارند. نکته شگفت آور دیگر برای بینندگان خارجی ، شرکت فعالانه دختران در این گروه بود که در سرتا سر این فیلم بخوبی به نمايش گذارده شده بود.
موضوع غیر قابل درک براي بينندگان اسرائيلي این بود که چگونه جوانان می توانند اين گونه فشار ها را بپذیرند و سکوت کنند اما همچنان موسيقي در زير زمين ها و دخمه هايشان زنده بماند و نميرد
درباره فیلم صوت سکوت اینجا را ببینید
همچنین نقد و گزارشی از عبدی کلانتری درباره فیلم صوت سکوت را اینجا را ببینید

۹ نظر:

ناشناس گفت...

che khoob ke dobareh minevisi

ناشناس گفت...

سلام

ايرانيها ثابت كرده اند كه بر خلاف آب بهتر از موافق آب شنا ميكنند!

ناشناس گفت...

اونجا از فیلمهای ایرانی استقال میشه؟

ناشناس گفت...

mer30 az hozoore2n va inke nazar nadadin!!!!!!!!!!

ناشناس گفت...

سلام/خوشحالم که فیلم های ایرانی آنجا هویت دارند و مقبولند و گاهی بعضی از فیلم ها چهره واقعی ایران را نمایش می دهند ایرانی که شاید مردمش در خفا موسیقی داشته باشند اما همه دوستش دارند. راستی سری به سایتها بزنید و ببینید این بنزین چه بر سر مردم آورده ما هم نفت داریم نه؟ (به قول یکی از نوشته ها ی خورتان از زبان یه کودک) اما فقیریم!!! خیلی

Farhad گفت...

در جواب دوست عزیز "داستانک". در ابتدا بخاطر اینکه دیر بهت پاسخ میدم ازت پوزش میخوام. فیلمهای ایرانی در اینجا با استقبال بی نظیری روبرو هستند. علاوه بر اینکه در جشنوارها و سینماتک ها و سینما ها بروی پرده میایند, در شبکه های تلویزیونی نیز پخش میشوند. کانالهای فیلم علاوه بر گهگاه نمایش فیلمهای ایرانی, هفته هائی را فقط به فیلمهای ایرانی اختصاص میدهند که در طی آن فیلمهای ارزنده ایرانی هرکدام چندین بار ودر ساعات مختلف پخش میشوند. در ضمن برخی از کارگردانها وتهیه کنندگان این فیلمها برای معرفی فیلم هایشان در جشنواره ها حضور میابند که بدلیلی که متاسفانه میتوانید حدس بزنید از گزارش آن در رسانه های گروهی ممانعت میشود.

ناشناس گفت...

دروود

افتاب از کدوم طرف در اومده کافه گینزبورگ اپدیت شده..

ایول.

ناشناس گفت...

سلام.
خیلی خوشحالم که با وبلاگ شما آشنا شدم. من عاشق کسب اطلاعات راجع به کشورها و ملتها...هستم،مخصوصا کشوری مثل اسرائیل که روزانه صد بار اسمش را از رادیو تلویزیون میشنویم! ولی اطلاعاتی که راجع بهش داریم... باز هم به وبلاگتان خواهم آمد.
خوشحال میشم شما هم به وبلاگم بیایین.

ناشناس گفت...

چرا تو ایران تا اسم اسراییل میاد.ترس ادم رو فرا میگیره؟
چرا تواخبار رقابت های ورزشی اسم اسراییل رو نمیگن؟
شما شاید ندونی ولی اینجا اسم اسراییل یاد اور ترس و تنفره...حالا جالب اینه که اونایی که مرگ بر اسراییل و امریکا میگن اصلا نمیدونن فلسطین و اسراییل کجای نقشه جغرافیاس.!!!چرا تو مسابقه کشتی وقتی ایرانیه با اسراییلیه بازی میکنه با وجود اینکه اونو میبره از طرف ایران دستور میاد که تیم کشتی رو سریع جمع کنید بیاید ایران؟؟؟
چرا...
چرا..
این شد روش به رسمیت نشناختن یه کشور؟؟
بیشتر روش منزوی ساختن ایرانه تا به رسمیت نشناختن اسراییل..