انتقال جوان ایرانی مبتلا به سرطان به اسرائیل

نوجوانی 16 ساله ایرانی که مبتلا به سرطان مغزی است برای درمان به اسرائیل آورده شد.
این نوجوان که مبتلا به سرطان مغز از نوع GBM است تا کنون در ایران و در ترکیه تحت عمل جراحی قرار گرفته اما با موفقیت روبرو نشده است. با همکاری و همراهی یکی از ایرانیان مقیم اسرائیل این نوجوان همراه با پدر و مادرش برای درمان عصر دیروز با پروازی از ترکیه به فرودگاه بن گوریون در اسرائیل انتقال داده شد. آمبولانسی که از قبل در فرودگاه در انتظار این نوجوان بود او را به بیمارستان شیبا که در منطقه ای همجوار با تل آویو واقع شده است انتقال داد.
به گفته پزشکان متخصص بیمارستان شیبا ، این نوجوان که هم اکنون به سبب بیماری اش از قسمت های مختلف بدنش فلج است بعد از گذراندن یکسری آزمایشات و M.R.I و تشخیص دقیق تحت معالجه و جراحی قرار خواهد گرفت.
بیمارستان شیبا که علاوه بر پزشکان متخصص در زمینه سرطان و کادر پیشرفته از تجحیزات مدرن پزشکی در خاورمیانه نمونه است همواره پذیرای بیمارانی از کشورها و مناطقی که با اسرائیل روابط سیاسی ندارند و حتا کشورها و مناطق همجوار که با او درستیز هستند می باشد. سالانه چندین بیمار از ایران در این بیمارستان و همچنین در بیمارستان هداسا در اورشلیم تحت درمان قرار می گیرند.

عطر تو

درگوشه ای از دنیا تک و تنها در اطاقی کوچک زندگی می کند. از آشیانه اش دور شده برای اینکه آینده بهتری برای خودش بسازد. از محیط جدید که در آن موقتی زندگی می کند سخن می گوید، از مناظر زیبایی که هر روز شاهد آنهاست، از دوست های تازه و از زبان تازه ای که باید آنرا بیاموزه اما از همه مهمتر از عشق سخن می گوید و . . . . از تردید. حافظ همیشه همراهش است و هیچ روزی را بدون فالی از او نمیگذراند. سالها آنچه در دل داشته را با قلم خود در دفتری نگاشته است "دل نوشته ها" و نوشته هایش گواهی از دل عاشق پیشه اش میدهند و این یکی از آن دل نوشته هاست:

امشب اگر از کوچه سارم می گذری کمی از عطرت را به باد بده ،تا برای ثا نیه ای حس با تو بودن را تجربه کنم.سبکبال از کنارم چون نسیمی بگذر و نظاره کن من چگونه بی پروا عاشقم. طوفان دلم عنقریب می رسد، این را از لرزش شانه هایم و از نمناکی چشمانم حس می کنم. طوفان وحشی دل من ، که جز نام تو ، جز یاد تو، همه چیز دلم را در هم میکوبد و در پایان این دلتنگی توست که پیروز مندانه لبخند می زند..و من دیوانه تر از همیشه...کاش نسیمی بوزد....

مصاحبه ها

خودم می دونم این بار اول ام نیست. یادم نیست اگه دفعات پیش قول داده باشم که دیگه این کار را تکرار نکنم اما باید بگم که خودم خیلی از این کار ناراحتم. میدونید گناه از من نیست بلکه از اوناست و باور کنید این عادت شرقی ها را که همیشه گناه ها را می اندازند گردن یکی دیگه را کنار گذاشتم و این را جدی می گم که گناه از اوناست، منظورم از اونها مشغولیت های زندگی و کم وقتی است که نمی گذارند بیشتر بنویسم و دیر به دیر می نویسم. موضوعی که باعث دلگرمی ام میشه محبت ها و تشویق های دوستان خوبمه. از همتون سپاسگزارم.

این مدت دو تا مصاحبه با من شد. اولی از طرف کافه زمانه و دومی از طرف سایت دویچه وله که از گردانندگان این دو سایت به خاطر فرصتی که به من اهدا کردند سپاسگزارم. اگه دوست داشتید اونها را بخونید:

شب‌نشینی در کافه زمانه، شب یلدا در اسرائیل



یک ایرانی در تل‌آویو

هویت من پیوسته ایرانی خواهد بود و این واقعیتی است غیر قابل تغییر

از درخشش لبخندت

نازلی لینک این پُستش را برام فرستاد که در آن یک شعر عبری را با حروف انگلیسی گذاشته بود و خواسته بود که اگر کسی عبری بلده براش ترجمه کنه. این شعر اینقدر به نظرم قشنگ اومد که تصمیم گرفتم ترجمه اش را اینجا بگذارم و اونو به نازلی تقدیم میکنم.
این شعر متن آهنگی است که سراینده و آهنگسازِ آن امیتای نعمان و رُن الیران و تئودور بیکل آنرا اجرا کرده اند.

از درخشش لبخندت

از درخشش لبخندت خورشید تیره است
شکوهش جوانیم را در صحرای آرامت به آتش کشیده

بیهوده بر من مخند
راز چشمانت بر من آشکارست که بمن میگویند که من معشوق تو هستم

اما تورا در غروب دیدم,
و در اندیشه های درونم در بند تو اسیرم
بیا , بیا, بیا بسویم

اینهم شعر به عبری:

לְאוֹר חִיּוּכֵךְ כָּהָה הַשֶּׁמֶש
וְזִיוֹ יָקְדוּ נְעוּרַי בְּנֹעַם מִדְבָּרֵךְ,
שָׁוְא תְּהַתְּלִי בִּי, סוֹד עֵינַיִִךְ
הֵן נִגְלָה לִי, שָׂחוּ רָמְזוּ לִי כִּי אֲנִי דוֹדֵךְ.
אַךְ רְאִיתִיךְ עִם עֶרֶב
וַהֲגִיגַי לָךְ טֶרֶף,
בֹּאִי נָא, בֹּאִי נָא, בֹּאִי אֵלַי.

کمبود آنزیم G6PD

دیروز تماسی داشتم با یکی از آشنایان بسیار نزدیکم که در استرالیا اقامت دارند. ایشان هفته پیش در یکی از کلینیک های استرالیا تحت درمانی قرار گرفته بودند که در ضمن آن واقعیتی برایشان آشکار شده که تا بحال از وجود آن در بدن خود آگاه نبوده اند و آن کمبود آنزیم G6PD در سلول های بدنشان میباشد. این درمان توسط داروهائی انجام شده که برای افرادی که دچار کمبود این آنزیم هستند خطرناک می باشد. خوشبختانه با اینکه پزشکان ایشان از این کمبود در بدنِ ایشان اطلاع نداشته اند, به ایشان آسیب چندانی وارد نشده و فقط باید در مدت چند ماه تحتِ مراقبت شدید باشند.

بعد از این تماس و همچنین تماسی با ایرانیان مقیمِ کشورهای دیگر, به این امر پی بردم که در کشورهای مختلف آگاهی فراوانی از این پدیده که مختص به ایرانیان و سایر کشورهای خاورمیانه است, ندارند.

تا جائی که خاطرم هست, در دورانی که در ایران زندگی می کردم در فصلی که باقالی به بازار می آمد می شنیدم که عده ای در اثر خوردن آن دچار مسمومیت شده اند. بعدها که به اسرائیل آمدم پی بردم که در واقع این پدیده مسمومیت نبوده بلکه به دلیل کمبود آنزیم G6PD آنها دچار کمبود شدید گلبول های قرمز می شدند و به حالت اغما ویا حتا به پای مرگ می رسیدند.

نزد پزشکان اسرائیلی آگاهی فراوانی در باره این پدیده وجود دارد. یکی از آزمایش هائی که در بدو تولد نوزادانی که اجدادشان از کشورهای خاورمیانه است انجام میشود, همانا سنجش میزان آنزیم G6PD در سلولهای آنهاست.

از وجود پزشکان با اطلاعات سطح بالا بخصوص در تهران آگاه هستم اما از این امر که آیا این آزمایش برای نوزادان در ایران انجام می شود یا نه بی اطلاع هستم. همچنین همانطور که در بالا ذکر کردم نزد بیشتر ایرانیان که در خارج از کشور اقامت دارند کمبود آگاهیِ از این موضوع وجود دارد. بنابر این لازم دانستم اطلاعاتی راجب به این موضوع جمع آوری کنم و در اینجا بیاورم.

لازم به توضیح است که شخصا تحصیلاتی در زمینه پزشگی ندارم و این اطلاعات را از چند مقاله پزشکی که به زبان عبری نوشته شده اند برای شما ترجمه کردم.


آنزیم G6PD

افراد زیادی که متولٌد یکی از کشورها در خاورمیانه هستند ویا حتا افرادی که اجدادشان از این کشورها هستند دچار کمبود این آنزیم در سلول های بدن می باشند. وظیفه این آنزیم رساندن اکسیژن به گلبول های قرمز است. استفاده از برخی از داروها, خوراکی ها و حتا تنفس برخی از مواد در نزد فردی که کمبود این آنزیم در بدنش هست, باعث میشود که اکسیژن به گلبولهای قرمز نرسد و این گلبولها از بین بروند

کمبود این آنزیم به صورت های مختلف در افراد وجود دارد که رایج ترین آن به "تیفوس دریای مدیترانه" معروف است که اغلب در بین ایرانیان وجود دارد

با مراعات چندین نکته این کمبود خطرناک نخواهد بود.

افرادی که دچار این کمبود هستند با اینکه به بیماری کمبود خون مبتلا نیستند, گهگاه دچار کمبود خون می شوند , همچنین گهگاه با ضعف بدنی و زرد رنگ شدن ادارار مواجه می شوند

برای اینکه این کمبود خطرناک نباشد بایست نکات زیر را مراعات کرد

از خوردن باقالی وحتا از نزدیک شدن به مکانی که در آنجا باقالی وجود دارد (مزرعه ها, سبزی فروشی ها ویا منازلی که در آنها غذای همراه با باقالی میپزند) ممانعت ورزید

از هر گونه تماس با نفتالین خوداری شود
از هرگونه تماس با یُد خوداری شود

از مصرف داروهای زیر اکیدا خوداری شود
1. Avlosulfon) Dapsone) -.

2. Methylene Blue -

3. Macrodantin, Uvamin) Nitrofurantion) -

4. Sedural) Phenazopyridine) -.

5. Primaquine) Primaquine) -
Septrin, Resprim, Diseptyl, Sulfatrim) - Trimethoprim/Sulfamethoxazole)
و در مواردی استفاده از داروی Trimethoprim/Sulfamethoxazole

مهم:

• افرادی که دچار کمبود این آنزیم هستند بایست هنگام مراجعه به پزشک, دندان پزشک, تزریق آمپول, بستری شدن در بیمارستان و یا تزریق با گرفتن واکسن از هر نوع این امر را به پزشک در میان بگذارند
• 
  پیشنهاد من به هموطنانم که در هر نقطه ای از دنیا به سر میبرند این است که آزمایش سنجش میزان این آنزیم را در سلولهای بدن خود و افراد خانواده شان را انجام دهند و در موارد بالا به آگاهی پزشکان خود برسانند. این آزمایش بسیار ساده است و توسط آزمایش خون انجام می گیرد.
  

همکاری ایران, آمریکا و چین در پیشبرد منافع مشترک

این سه کشور, با وجود اختلافات شدیدی که مابینشان وجود دارد, برای پیشبرد هدف مشترکشان دست بدست یکدیگر داده اند . . . .

در موقع خواندن جمله بالا و قبل از اینکه ادامه مطلب را بخوانید حتمن گمان می کنید که هدف مشترک این سه کشور می تواند رسیدگی به یک یا چند موضوعاتی باشد که گریبانگیر شهروندان این سه کشور است مانند:

طرح برنامه گسترده ای برای جلوگیری از فقر و بیخانمانی, مبارزه با مواد مخدر و اعتیاد, جلوگیری از فساد, بالا بردن سطح امنیت های فردی, طرح برنامه های جدید آموزشی, بالا بردن سطح زندگی و رسیدگی به مشکل اختلافات طبقاتی و . . .

اما آنچه که باعث شده که سه کشور ایران, آمریکا و چین دست یکی کنند هیچکدام از موضوعات بالا نیست بلکه دلیل دست یکی کردن آنها جلوگیری از تصویبِ لایحه ایست که اتحادیه اروپا به سرپرستی ایتالیا به سازمان ملل پیشنهاد کرده که برطبق آن کشورهائی را که در آنها حکم مجازات اعدام رایج است را وادار لغو این مجازات کنند.

همزمان با ارائه این لایحه, بیانیه ای نیز به سازمان ملل ارائه شد که در آن 5 میلیون نفر امضا کننده خواستار لغو قانون اعدام در سراسر دنیا شده اند.

چندین کشور از کشورهای امریکای جنوبی و حتا کشورهای آفریقائی موافقت خود را با تصویب این قانون اعلام داشتند.

مجازات اعدام در یکصد کشور رایج است و تقاضا کنندگان لغو این مجازات, مجازات اعدام را عملی غیر انسانی می دانند و مدعی بر آنند که تا کنون هیچ نتیجه مثبتی دامنگیر اجتماع از این نوع مجازات ها نشده است. علاوه بر آن کشورهائی مانند ایران از این مجازات بیشتر برای سرکوبی مخالفان حکومت خود استفاده می کنند.

آمار نشات میدهد که 91 درصد از مجازات های اعدام در طی یکسال اخیر در ایران, آمریکا, چین, پاکستان, سودان وعراق به اجرا درآمده است.

همکاری دولت های ایران آمریکا و چین فقط به این خاطر است که دست به دست یکدیگر بکوشند تا از تصویب این لایحه توسط 192 عضو شورای امنیت جلوگیری کنند.

پوتین و بوش

این کاریکاتور امروز بدستم رسید. از یکنفر روسی زبان که بطور اتفاقی اومده بود اداره ما خواستم واونو برام ترجمه کرد.

وقتی تو چشمای پوتین نگاه میکنم . . . بوش را میبینم!!!