این سه کشور, با وجود اختلافات شدیدی که مابینشان وجود دارد, برای پیشبرد هدف مشترکشان دست بدست یکدیگر داده اند . . . .
در موقع خواندن جمله بالا و قبل از اینکه ادامه مطلب را بخوانید حتمن گمان می کنید که هدف مشترک این سه کشور می تواند رسیدگی به یک یا چند موضوعاتی باشد که گریبانگیر شهروندان این سه کشور است مانند:
طرح برنامه گسترده ای برای جلوگیری از فقر و بیخانمانی, مبارزه با مواد مخدر و اعتیاد, جلوگیری از فساد, بالا بردن سطح امنیت های فردی, طرح برنامه های جدید آموزشی, بالا بردن سطح زندگی و رسیدگی به مشکل اختلافات طبقاتی و . . .
اما آنچه که باعث شده که سه کشور ایران, آمریکا و چین دست یکی کنند هیچکدام از موضوعات بالا نیست بلکه دلیل دست یکی کردن آنها جلوگیری از تصویبِ لایحه ایست که اتحادیه اروپا به سرپرستی ایتالیا به سازمان ملل پیشنهاد کرده که برطبق آن کشورهائی را که در آنها حکم مجازات اعدام رایج است را وادار لغو این مجازات کنند.
همزمان با ارائه این لایحه, بیانیه ای نیز به سازمان ملل ارائه شد که در آن 5 میلیون نفر امضا کننده خواستار لغو قانون اعدام در سراسر دنیا شده اند.
چندین کشور از کشورهای امریکای جنوبی و حتا کشورهای آفریقائی موافقت خود را با تصویب این قانون اعلام داشتند.
مجازات اعدام در یکصد کشور رایج است و تقاضا کنندگان لغو این مجازات, مجازات اعدام را عملی غیر انسانی می دانند و مدعی بر آنند که تا کنون هیچ نتیجه مثبتی دامنگیر اجتماع از این نوع مجازات ها نشده است. علاوه بر آن کشورهائی مانند ایران از این مجازات بیشتر برای سرکوبی مخالفان حکومت خود استفاده می کنند.
آمار نشات میدهد که 91 درصد از مجازات های اعدام در طی یکسال اخیر در ایران, آمریکا, چین, پاکستان, سودان وعراق به اجرا درآمده است.
همکاری دولت های ایران آمریکا و چین فقط به این خاطر است که دست به دست یکدیگر بکوشند تا از تصویب این لایحه توسط 192 عضو شورای امنیت جلوگیری کنند.
در موقع خواندن جمله بالا و قبل از اینکه ادامه مطلب را بخوانید حتمن گمان می کنید که هدف مشترک این سه کشور می تواند رسیدگی به یک یا چند موضوعاتی باشد که گریبانگیر شهروندان این سه کشور است مانند:
طرح برنامه گسترده ای برای جلوگیری از فقر و بیخانمانی, مبارزه با مواد مخدر و اعتیاد, جلوگیری از فساد, بالا بردن سطح امنیت های فردی, طرح برنامه های جدید آموزشی, بالا بردن سطح زندگی و رسیدگی به مشکل اختلافات طبقاتی و . . .
اما آنچه که باعث شده که سه کشور ایران, آمریکا و چین دست یکی کنند هیچکدام از موضوعات بالا نیست بلکه دلیل دست یکی کردن آنها جلوگیری از تصویبِ لایحه ایست که اتحادیه اروپا به سرپرستی ایتالیا به سازمان ملل پیشنهاد کرده که برطبق آن کشورهائی را که در آنها حکم مجازات اعدام رایج است را وادار لغو این مجازات کنند.
همزمان با ارائه این لایحه, بیانیه ای نیز به سازمان ملل ارائه شد که در آن 5 میلیون نفر امضا کننده خواستار لغو قانون اعدام در سراسر دنیا شده اند.
چندین کشور از کشورهای امریکای جنوبی و حتا کشورهای آفریقائی موافقت خود را با تصویب این قانون اعلام داشتند.
مجازات اعدام در یکصد کشور رایج است و تقاضا کنندگان لغو این مجازات, مجازات اعدام را عملی غیر انسانی می دانند و مدعی بر آنند که تا کنون هیچ نتیجه مثبتی دامنگیر اجتماع از این نوع مجازات ها نشده است. علاوه بر آن کشورهائی مانند ایران از این مجازات بیشتر برای سرکوبی مخالفان حکومت خود استفاده می کنند.
آمار نشات میدهد که 91 درصد از مجازات های اعدام در طی یکسال اخیر در ایران, آمریکا, چین, پاکستان, سودان وعراق به اجرا درآمده است.
همکاری دولت های ایران آمریکا و چین فقط به این خاطر است که دست به دست یکدیگر بکوشند تا از تصویب این لایحه توسط 192 عضو شورای امنیت جلوگیری کنند.
۲ نظر:
ُسلام يلدات مبارك و خوش
سلام .
در اینکه اعدام می تونه یه وسیله نفرت انگیز جهت حذف مخالفین باشه که تردیدی نیست ، ولی به نظرم حذف کاملش از لیست مجازات ها ، اونم برای جرائم شدید و بی رحمانه مثل قتل های عمد و یا سریالی چندان درست نیست ...
پیروز باشید
ارسال یک نظر